Najprościej byłoby napisać: Anne-Marie Miéville wychodzi z cienia. Ale co, jeśli świadomie wybrała karierę, w której od występów solowych woli się duety, od monologów – dialog? Od początku lat 70. pozostawała więc Miéville (ur. 1945) w twórczym dialogu z Jean-Lukiem Godardem: jako partnerka życiowa, współscenarzystka, współreżyserka, montażystka filmów, których autorstwo przypisuje się tylko jemu.
Cóż, kino (szczególnie autorskie) jest religią monoteistyczną. Anne-Marie Miéville, bohaterka ostatniej z retrospektyw podczas 25. MFF BNP Paribas Nowe Horyzonty (17-27 lipca we Wrocławiu, do 3 sierpnia online) udowadnia jednak, że tak być nie musi.
„W centrum swojej twórczości reżyserka stawia komunikację: między płciami, pokoleniami, epokami, artystkami i artystami, mediami, dziedzinami sztuki. Dlatego tak bliska jest jej literatura, filozofia, dlatego jej filmy są tak muzyczne (umieć słuchać to wielki talent!), dlatego w rozmowę włącza obrazy, rzeźby, teatr. W jej kinie wszystko ze sobą gada – ludzie, miejsca, konteksty. Miéville dyskutuje też z filmami Godarda (Księga Marii vs Zdrowaś Mario) i z nim samym (grają parę w Po ugodzie)” – pisze Małgorzata Sadowska, kuratorka retrospektywy.
„Wyrastające z drugiej fali feminizmu przekonanie, iż »prywatne jest polityczne« oznacza u niej zainteresowanie rodziną, dzieciństwem, relacjami władzy w intymnym związku, kobiecym międzypokoleniowym przekazem. Ale to tylko fragment tego niezwykłego dorobku – częściowo splecionego z dorobkiem partnera, częściowo rozproszonego i pogubionego (nie istnieją odrestaurowane, cyfrowe kopie, a taśmy jest ogromnie trudno namierzyć w archiwach). Eksperymentalne, bezczelnie przegadane, erudycyjne kino Szwajcarki dopiero czeka na solidne opracowanie” – kontynuuje.
Na program retrospektywy składają się cztery pełne metraże oraz szereg krótkich i średnich metraży w reżyserii Miéville:
Pełne metraże:
- Mój ulubiony temat (Mon cher sujet), 1988
- Lou nie powiedziała nie (Lou n’a pas dit non), 1994
- Wszyscy nadal tu jesteśmy (Nous sommes tous encore ici), 1997
- Po ugodzie (Après la réconciliation), 2000
Krótkie metraże:
- How Can I Love, 1983
- Festyn (Faire la fête), 1986
- Para reprezentująca Marsa i Wenus (Couple représenté en Mars et Venus), 1990
- Tata jak mama (Papa comme maman), 1997
- Pamiątka z Utopii (Souvenir d’Utopie), 2006
W ramach przeglądu będzie można również obejrzeć wyjątkowy dialog filmowców-partnerów: podczas jednego seansu wyświetlimy Zdrowaś Mario (Je vous salue, Marie, 1985) Jean-Luka Godarda oraz Księgę Marii (Le Livre de Marie, 1984) Anne-Marie Miéville.
Retrospektywa powstała we współpracy z Ministerstwem Funduszy i Polityki Regionalnej, koordynującym w Polsce wykorzystanie funduszy w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy.
Partnerem sekcji jest portal Pełna Sala.
