Czego nie można przegapić na festiwalu? Top 10 Marcina Pieńkowskiego
Otwierasz program festiwalu, na twarzy pojawia się uśmiech i… Zaraz potem zastępuje go zakłopotanie, bo jak odnaleźć się w bogactwie 272 tytułów? Jaki trop wybrać, żeby jak najpełniej wykorzystać czas w trakcie tegorocznych Nowych Horyzontów? Spokojnie, nasze doświadczone przewodniczki i przewodnicy są już w pogotowiu – tradycyjnie przygotowują swoje „złote dziesiątki” i zestawienia tytułów, których nie można przegapić na festiwalu.
W najbliższych dniach wypatrujcie nowohoryzontowych list top 10 od naszej ekipy programowej, ale też od zaprzyjaźnionych redakcji, które wybrały dla Was swoje must see.
W ramach porządnej rozgrzewki oddajemy głos Marcinowi Pieńkowskiemu, dyrektorowi 25. MFF BNP Paribas Nowe Horyzonty. Już jutro – w samo południe – rozpoczniemy sprzedaż biletów na pokazy kinowe i dostępów do seansów online. Na festiwal zapraszamy od 17 do 27 lipca (zaś do 3 sierpnia możecie zaprosić Nowe Horyzonty do swoich domów, dzięki pokazom online).
1. Zmartwychwstanie, reż. Bi Gan
Kino totalne – wirtuozerska formalnie oda do medium filmowego, film-odyseja, film-sen, którego poszczególne segmenty odnoszą się do ludzkich zmysłów.
2. Miłość, która zostaje, reż. Hlynur Pálmason
Czuły, cudownie zabawny i wzruszający obraz rodzinnych relacji. Zachwycający formalnie film skonstruowany niczym jazzowa kompozycja – kino humanistyczne, łapiące ludzkie emocje w stanie czystym.
3. Kwiecień, reż. Dea Kulumbegashvili
Wstrząsający body horror, chociaż tak naprawdę kino realizmu. Gruzińska reżyserka potwierdza, że jest jednym z najbardziej wyrazistych głosów współczesnego kina.
4. Romería, reż. Carla Simón
Autorka Alcarras i Lata 1993 powraca kolejną, na poły autobiograficzną historią o młodej dziewczynie, która szuka prawdy o swoich biologicznych rodzicach. Wspaniałe kino o pamięci i rodzinnych tajemnicach.
5. Błękitny szlak, reż. Gabriel Mascaro
Fantastyczna dystopia o świecie, w którym starszych ludzi usuwa się na margines. Teresa buntuje się i wyrusza w magiczną podróż w głąb amazońskiej dżungli. Kino cudownie humanistyczne i przepiękne formalnie.
6. Paw zwyczajny, reż. Bernhard Wenger
Kino na nasze czasy – czarna komedia o traceniu tożsamości przez człowieka, który zarabia na życie… tworzeniem sztucznych tożsamości. Wspaniały Albrecht Schuch w roli głównej.
7. Antonio das Mortes, reż. Glauber Rocha
Najbardziej bezkompromisowy reżyser południowoamerykański, dla którego taśma filmowa była narzędziem buntu i walki. Kino wolne i krwawe. Zacznijcie retrospektywę Rochy od unikalnego Antonio das Mortes.
8. Harvest, reż. Athina Rachel Tsangari
Wizualna perła od reżyserki pamiętnego Attenberg. Magnetyczny Caleb Landry Jones w ludycznej przypowieści, pełnej piękna i skrajnych emocji.
9. Yunan, reż. Ameer Fakher Eldin
Proste, przepiękne formalnie kino o szukaniu sensu i drugiej szansy. Ciche i melancholijne.
10. Goodbye, Dragon Inn, reż. Tsai Ming-liang
Jedno z mitycznych dzieł, które zbudowały legendę Nowych Horyzontów. Oglądajcie rzadko pokazywane na dużym ekranie dzieła z sekcji Filmy, które zostały? i przenieście się do czasów Sanoka i Cieszyna.