Antonio das Mortes po raz pierwszy pojawił się jako drugoplanowa postać w arcydziele Rochy Bóg i diabeł w krainie słońca. Bezlitosny łowca zbuntowanych przeciwko władzy bandytów po blisko 30 latach wraca do swojego zawodu: zostaje wynajęty przez bogatego właściciela ziemskiego, by zabić przywódcę bandy. Antonio podejmuje się misji, lecz stanie się ona dla niego początkiem wielkiej przemiany: nękany wyrzutami sumienia, zwróci się przeciwko mocodawcom. Glauber Rocha ponownie mistrzowsko splata elementy kina gatunkowego, południowoamerykańskiego folkloru, legend o przemierzających pustkowia cangaceiros, chrześcijańskiej ikonografii i filmowych wizji, których nie powstydziłby się Federico Fellini. Jednocześnie rozprawia się z kryzysem w Brazylii: zarówno z dyktatorską władzą, jak i coraz brutalniej rozpychającym się w kraju korporacyjnym kapitalizmem. Przy tym Antonio das Mortes pozostaje zaskakującym, surowym i lirycznym filmem o odkupieniu win i walce, jaką sam ze sobą toczy główny bohater. To kino polityczne, poetyckie i egzystencjalistyczne, w pewnym znaczeniu kino totalne, w którym bitwy toczą się pośród mitów i ludowych pieśni – pisał o filmie Rochy francuski reżyser Alain Guiraudie.