Aura letniego Berlina bywa cudowna – w tym roku Rose (Marie Bloching) nie ma jednak wielu powodów do zadowolenia. Właśnie rozstała się z dziewczyną, musi poszukać nowego mieszkania. By dorobić na czynsz, pozuje dla studentów rysunku w akademii sztuk pięknych. Tymczasowo wprowadza się do Sama (Anton Weil), swojego starszego brata, który wyciąga do niej pomocną dłoń. Czuć, że bardzo się kochają, ich relacja jest czuła i wspierająca, zostanie jednak wystawiona na próbę, gdy Rose otrzyma wezwanie na przesłuchanie: okazuje się, że Sam mógł dopuścić się przestępstwa na tle seksualnym. Nowa, niełatwa sytuacja rzuca cień na życie całej rodziny, każąc dziewczynie przemyśleć na nowo, co tak naprawdę oznacza być dobrą siostrą, przyzwoitą osobą, uczciwym człowiekiem. W swoim debiutanckim filmie, świetnie przyjętym na tegorocznym Berlinale, Sarah Miro Fischer przenikliwie zgłębia psychologię jednostki i dynamikę rodzinną. Wychodząc – jak sama mówi – od rozpoznania, że tak wiele kobiet doświadczyło jakiejś formy przemocy seksualnej, a tak mało wiemy o ich sprawcach, nie daje prostych odpowiedzi, pozwala jednak oswoić trudny, często tabuizowany temat.