Zdobywca Wielkiej Nagrody Jury na Sundance to zarazem pierwszy film w języku marathi pokazywany na tym festiwalu, a więc też jeden z niewielu tytułów indyjskich zrealizowanych poza bollywoodzkim mainstreamem, który przebił się do świadomości kinomanów. Rohan Kanawade w kameralny i czuły sposób opowiada na wpół autobiograficzną historię nieśmiałej, lecz wytęsknionej miłości dwóch mężczyzn, dawnych przyjaciół z dzieciństwa. Anand, już po trzydziestce, mieszka w mieście. Po śmierci ojca wraca do rodzinnej wsi, by dopełnić dziesięciodniowych rytuałów żałobnych. To czas, który może spędzić z Baylą i powoli oswajać się z powracającym zakochaniem. Obaj są pogodzeni z własną seksualnością, ale podczas gdy żyjący w Mumbaju Anand mógł liczyć na wsparcie rodziców, tradycyjna społeczność wsi nie jest gotowa na takie złamanie tabu. Rozpacz po stracie ukochanego ojca miesza się tu z niespełnionym pragnieniem bliskości. Emocje te wybrzmiewają na tle szerokich pejzaży, wśród surowej natury, która daje wyciszenie.