Premierowo pokazany w Rotterdamie, najnowszy film duetu idealnego: artysty wizualnego Miki Taanili i poety Harry’ego Salmenniemi, którzy podczas zeszłorocznych „Lostów” rozbili bank wizualno-dźwiękową symfonią Tectonic Plate (2016). Dobra passa trwa! Tym razem stonowana, minimalistyczna Failed Emptiness za pomocą kamery termowizyjnej transformuje film aktorski w wysublimowaną animację z użyciem intrygujących pejzaży dźwiękowych i tekstu, który uwalnia się od semantyki i przyjmuje wizualną formę. Bohaterką fabuły jest doświadczająca fali upałów Panna Nikt na przymusowych wakacjach od obowiązków, które wypełniały jej życie. Zawarte w lakonicznym pamiętniku wspomnienia z dzieciństwa, z czasów, kiedy świat wydawał się nieco mniej opustoszałym miejscem, mieszają się tu z rutynowymi czynnościami, za pomocą których bohaterka organizuje swój czas. Samotność jest dla niej stanem naturalnym i nie budzącym sprzeciwu, a brak wyrazistej tożsamości, która nie wyłoniła się z porządku egzystencji, nie wywołuje zawodu. Dystopia oswojona?