Dwie kobiety na opustoszałej wyspie, świat po katastrofie. Anna i Hanna, uciekając przed nienazwanym niebezpieczeństwem, zatrzymują się w opuszczonym domu. Towarzyszy im jedynie dron, niczym wielki owad strzegący samotni. Choć schronienie ze szkła i betonu daje bohaterkom iluzję bezpieczeństwa, nienazwane zagrożenie wciąż jest blisko. I ostatecznie ucieleśnia się w obcej, na wpół widmowej postaci. Urszula Antoniak nie tyle opowiada historię, ile próbuje przedstawić relacje miłości i śmierci, tęsknoty i utraty, rzeczy nienamacalnych, a jednak stale, uporczywie obecnych. Dwie kobiety są nierozerwalnie związane, a jednocześnie całkiem osamotnione. Utkany z sugestywnych, choć surowych kadrów film odchodzi od zdarzeń, pozwalając widzowi zanurzyć się w niepokojących obrazach i ułożyć interpretację tej historii wedle własnych emocji. Pragnienie i umieranie to jego główni bohaterowie.
Urodzona w Polsce, mieszkająca w Holandii reżyserka i scenarzystka. Studiowała w Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego, a także w Nederlandse Film en Televisie Academie (NFTA) w Amsterdamie, gdzie przeniosła się w 1988 roku. Pracowała dla holenderskiej telewizji. Jej długometrażowy debiut Nothing Personal z 2009 roku został bardzo dobrze przyjęty przez krytykę i widzów. Filmy reżyserki, zawsze chłodne i wysmakowane estetycznie, łączy temat samotności, utraty i przemilczanej tożsamości.
2009 Nic osobistego / Nothing Personal
2011 Code Blue
2013 Strefa nagości / Nude Area
2017 Pomiędzy słowami / Beyond Words
2020 Magic Mountains
2022 Splendid Isolation