Wygnanie

Ofiara rasistowskich prześladowań czy tylko człowiek „zagubiony w przekładzie”? Tracący właśnie grunt pod nogami Xhafer (Mišel Matičević) wiele lat wcześniej opuścił Kosowo i znalazł schronienie w Niemczech. Mówi biegle po niemiecku, założył rodzinę, pracuje w korporacji farmaceutycznej, ma dom na przedmieściu – śmiało mógłby służyć za wzór udanej asymilacji. Kiedy jednak pewnego dnia na furtce znajduje powieszonego martwego szczura (a cierpi na musofobię), jego poczucie bezpieczeństwa rozpada się jak domek z kart. Mężczyzna przestaje ufać współpracownikom i służbom, o zdradę podejrzewa nawet swoją żonę (gwiazda filmu Toni Erdmann, Sandra Hüller). Dramat obyczajowy niepostrzeżenie zamienia się w psychologiczny i podąża w stronę thrillera, a nam udziela się atmosfera podejrzeń. Czy Xhafer popadł w paranoję, czy jednak jest ofiarą spisku? Atmosfera zagęszcza się, pot występuje na czoło, rozum zasypia i budzą się demony. Visar Morina, który sam trafił do Niemiec jako nastoletni uchodźca, buduje napięcie, każąc nam zgadywać, czy to, co widzimy na ekranie, dzieje się naprawdę, czy jest jedynie projekcją umysłu uchodźcy przeżywającego kryzys tożsamości.