Vera śni o morzu

Może pani miastowa tego nie wie, ale w naszych stronach kobieta nigdy nie odziedziczyła domu – te słowa mają przypomnieć Verze, gdzie jej miejsce. 60-latka właśnie pochowała męża, sędziego, który pozostawił po sobie sporo tajemnic, pilnie strzeżonych przez męski klan. W centrum konfliktu znajduje się wiejski dom, mający zapewnić przyszłość córce i wnuczce Very, obiecany ponoć komuś innemu. Film Kaltriny Krasniqi, zdobywca Nagrody Ingmara Bergmana dla najlepszego debiutu na festiwalu w Göteborgu, konsekwentnie rozsupłuje węzeł patriarchalnych zależności, których zakładniczkami są kobiety. Pozornie skonstruowany na kontraście pomiędzy wyemancypowaną Prisztiną i zakleszczoną w tradycji prowincją, dowodzi, że cała kosowska nowoczesność osadzona jest na przegniłych fundamentach korupcji, zmowy i mizoginii. Choć Vera całe życie była uciszana, a w pracy oddawała głos innym (jest tłumaczką języka migowego), to teraz decyduje, że nie będzie dłużej milczeć.