Trzy przyjaciółki nagrywają wideo, w którym ubrane w burki tańczą i śpiewają piosenkę Losing My Religion R.E.M. Yesmin jest Kurdyjką, Bella ma korzenie jugosłowiańskie, a Nati pochodzi z Austrii. Wideo zyskuje sporą popularność w sieci, co skutkuje tym, że ojciec pierwszej z bohaterek zaczyna organizować występy dziewczyn na przyjęciach z udziałem kurdyjskich muzułmanów. Całe to zamieszanie coraz bardziej przytłacza Yesmin, bowiem przesłania sens zabawnego nagrania, które miało zwrócić uwagę na nierówne traktowanie kobiet w burkach. Z kolei Bella i Nati zaprzyjaźniają się z dwoma młodymi Kurdami i ulegają fascynacji obcą kulturą. W swoim pełnometrażowym debiucie Słońce Kurdwin Ayub zadaje pytania o pozycję muzułmanek w patriarchalnej kulturze islamu, kreśli portrety nastolatek pochłoniętych internetową karierą oraz podgląda kurdyjską społeczność we współczesnej, wielokulturowej Austrii. Reżyserka robi to wszystko z wyczuciem i wiarygodnością, bo sama jako dziecko wyemigrowała z Iraku do Europy i wkraczała w dorosłość na styku dwóch kręgów kulturowych.
MFF w Berlinie 2022 – GWFF Best First Feature Award
Reżyserka i scenarzystka urodzona w 1990 roku w Iraku. Żyje i tworzy w Wiedniu. Studiowała malarstwo i animację eksperymentalną na Uniwersytecie Sztuk Stosowanych, a później sztuki performatywne w Akademii Sztuk Pięknych w stolicy Austrii. W 2013 roku otrzymała Vienna Independent Short Newcomer Prize. Jej krótkie metraże prezentowano na kilku międzynarodowych festiwalach. Słońce to pełnometrażowy debiut fabularny artystki, wyprodukowany przez Ulricha Seidla.
2010 Intrige und die Archenmuscheln (short)
2012 Familienurlaub (short doc.)
2016 Paradies! Paradies! (doc.)
2018 Boomerang (short)
2022 Słońce / Sonne / The Sun