Nie mogę uwierzyć, że w wiosce, gdzie bawiłam się ze zwierzętami, skakałam po stogach siana i jadłam dżem babci, znajdował się obóz jeniecki – mówi Nataša Urban dawno niewidzianej przyjaciółce. Reżyserka, urodzona w nieistniejącej już Jugosławii, a obecnie mieszkająca w Norwegii, postanowiła skonfrontować się z tragiczną historią rodzinnego regionu. Efektem tego jest intymny filmowy esej, dla którego za podstawę posłużyły rozmowy z bliskimi oraz dzienniki ojca. Zawarte tu opowieści są często zaskakująco prozaiczne, horror historii wkrada się do nich mimochodem, pod postacią nagłych dygresji. Ilustruje to warstwa wizualna: w estetyczne, wręcz sielskie ujęcia co jakiś czas wkradają się mrok i brzydota. Ów sugestywny film, nadający się do oglądania w parze z Aidą Jasmili Žbanić, jest śledztwem w sprawie wypartych traum, zarówno tych jednostkowych, jak i zbiorowych, a także medytacją nad naturą zła, które zdaje się nie przystawać do powszedniej rzeczywistości.
Dokumentalistka. Urodziła się w 1977 roku w Serbii. Jej pierwotnym nazwiskiem było Stanković, ale z czasem zmieniła je na panieńskie nazwisko prababci. Uzyskała dyplomy uczelni w Bukareszcie i Belgradzie. Pierwsze filmy nakręciła razem z Lucianem Munteanem. Pracuje w norweskiej firmie producenckiej Medieoperatørene.
2006 Punam / Dotknij życia - Punam (doc., short, co-dir.)
2007 Journey of a Red Fridge (doc., co-dir.)
2009 Big Sister Punam (doc., co-dir.)
2010 Mbambu and the Mountains of the Moon (doc., co-dir.)
2022 Zaćmienie / Formørkelsen / The Eclipse (doc.)