Błędny ognik
Portugalski reżyser João Pedro Rodrigues – autor znanego także nowohoryzontowej publiczności Ornitologa (17. NH) i Gdy ostatni raz widziałem Macao (13. NH) – pokazał w tym roku w Cannes, jak wygląda prawdziwa zabawa. Jego nieobliczalna erotyczno-ekologiczna fantazja udowadnia, że w kinie naprawdę nie trzeba się ograniczać. U Rodriguesa, obdarzonego specyficznym poczuciem humoru, nadzy strażacy zamieniają się w żywe obrazy, blady książę szuka własnej drogi, także seksualnej, a dzieci z zaangażowaniem śpiewają o drzewach. W Błędnym ogniku ten wyjątkowy filmowiec bawi się musicalową konwencją, jednocześnie cytując wzburzoną Gretę Thunberg albo przeskakując w czasie aż do 2069 roku. Temu wszystkiemu przyglądają się milczące postaci uwiecznione na XVIII-wiecznym obrazie José Conrado Rozy – obojętne zarówno wobec śmierci wiekowego mężczyzny wspominającego dawną miłość, jak i dwóch młodych ciał ofiarujących sobie nawzajem rozkosz pod gołym niebem.
João Pedro Rodrigues
Urodził się w 1966 roku w Lizbonie, gdzie najpierw studiował biologię (chciał zostać ornitologiem), a następnie reżyserię. Od czasu pełnometrażowego debiutu, pokazywanego w Wenecji dramatu O Fantasma, jego filmy charakteryzuje zmysłowość i bogactwo artystycznych odniesień. Najbliższym współpracownikiem Rodriguesa jest scenarzysta i scenograf, a niekiedy współreżyser João Rui Guerra da Mata. Razem stworzyli Gdy ostatni raz widziałem Macao, pokazywany podczas 13. MFF Nowe Horyzonty. W 2017 roku we Wrocławiu zaprezentowaliśmy Ornitologa, ekscentryczną wariację na temat życia Antoniego Padewskiego.
Wybrana filmografia
1988 O Pastor (short)
2000 O Fantasma / Phantom
2005 Odete / Two Drifters
2009 Morrer Como Um Homem / To Die Like a Man
2012 Gdy ostatni raz widziałem Macao / A Última Vez Que Vi Macau / The Last Time I Saw Macao (co-dir.)
2016 Ornitolog / O Ornitólogo / The Ornithologist