Zaliczany do nurtu Nowej Francuskiej Ekstremy, bodaj najbardziej kontrowersyjny film w dorobku Claire Denis. Na przemian brutalna i zmysłowa opowieść o relacji łączącej lekarza Shane’a Browna (Vincent Gallo) i tajemniczą Coré (Béatrice Dalle w szczycie swojej kariery aktorskiej). Gdy tych dwoje spotyka się po latach w Paryżu, ich dotychczasowe życie zostaje wywrócone do góry nogami. Dawna namiętność zostaje rozbudzona ze zdwojoną siłą, co pociąga za sobą daleko idące konsekwencje. Trouble Every Day to jedyna w swoim rodzaju mieszanka melodramatu z egzystencjalnym horrorem o wymykającym się spod kontroli pożądaniu. W filmie Denis gwałtowna namiętność, oprócz rozkoszy, sprowadza na bohaterów cierpienie znajdujące swój wyraz w zaskakująco sugestywnych scenach przemocy. O sile Trouble Every Day stanowią także przesiąknięte melancholią piosenki autorstwa – stale współpracującej z Denis – brytyjskiej grupy Tindersticks. Tytułowa ballada szybko stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów w dorobku grupy.
Francuska reżyserka i scenarzystka, jedna z najważniejszych autorek współczesnego kina. Filmowe szlify zdobywała, terminując u Rivette'a, Costy-Gavrasa, Jarmuscha i Wendersa. Już w debiutanckiej Czekoladzie (1988) sięgnęła po tematykę konfliktów międzyrasowych i międzykulturowych – szczególnie jej bliską ze względu na dzieciństwo, które jako córka kolonialnego urzędnika spędziła w Afryce. Problem kolonializmu oraz nierówności w dostępie do dóbr i edukacji stał się jednym z lejtmotywów jej twórczości (którą napędzały także ideały paryskiego maja ’68). Dało to wyraz najmocniej w Pięknej pracy (1999) z Denisem Lavantem i Białej Afryce z Isabelle Huppert (2009). Portretując ojczyznę, Denis wyczulona jest na problemy społeczne, choćby sytuację imigrantów, jak w Nie mogę spać (1994), frustrację pracowników sektora publicznego w Piątkowej nocy (2002) czy stosunki rodzinne w Intruzie (2004). Interesuje się także sferą seksualną człowieka, co udowodniła w Głodzie miłości (2001) z Béatrice Dalle, jedną z jej ulubionych aktorek. W swoich filmach obsadza też często Isaacha de Bankolé czy Grégoire’a Colina. Stale współpracuje z operatorką Agnès Godard, którą poznała w latach 70. w paryskiej szkole La Fémis, gdzie obecnie wykłada reżyserię filmową. Jej twórczość – jak dowodzi dokument Więcej niż Bergman Jane Magnusson i Hyneka Pallasa (2013) – ceniona była przez samego Ingmara Bergmana.
1988 Czekolada / Chocolat / Chocolate
1999 Piękna praca / Beau travail / Good Work
2004 Intruz / L’intrus / The intruder
2008 35 kieliszków rumu / 35 rhums / 35 Shots of Rum
2009 Biała Afryka / White Material
2013 Les salauds / Bastards
2018 High Life