Niewinność
Już sam początek filmu wciąga w rytm powolnego dźwiękowego krajobrazu: szumy, podwodne ujęcia, wodospad, strumień, las. Ubrane na biało dziewczęta z kolorowymi kokardkami we włosach bawią się nad wodą. Arkadia. Niewinność. Ale to tylko pozory: bohaterki, w wieku od kilku do kilkunastu lat, zamknięte są w osobliwej szkole pełnej zakazów, rywalizacji i okrucieństwa. Ma ona zamienić – wedle słów jednej z wychowawczyń – brzydkie poczwarki w piękne motyle. Takie, jak te widoczne na strojach dziewczynek tańczących dla niewidocznych widzów w tajemniczym teatrze. Atmosferę tego metaforycznego filmu kreują głównie dźwięki: tykanie zegarów, syk latarni, rozstrojone pianino, świetlisty wibrafon, beztroskie śmiechy. I wszechobecny, groźny podziemny szum.
nagrody
- MFF w Stambule 2005 – nagroda FIPRESCI, Nagroda Publiczności
- MFF w San Sebastián 2004 – najlepszy nowy reżyser
- FF w Sztokholmie 2004 – Bronze Horse, najlepsze zdjęcia
- Neuchâtel International Fantasy FF 2005 – najlepszy film, film międzynarodowy, Nagroda Młodego Jury
Lucile Hadžihalilović
Urodzona w 1961 roku francuska reżyserka i scenarzystka, córka bośniackich emigrantów. Do 17. roku życia mieszkała w Maroku, potem studiowała w paryskiej szkole filmowej La Fémis. W latach 90. związana zawodowo i prywatnie z Gasparem Noé, wspólnie zrealizowali jego dwa pierwsze filmy Carne oraz Sam przeciw wszystkim, a przy następnych Lucile była współscenarzystką. Jej filmy badające kwestie dojrzewania, seksualności i śmierci uznawane są za sztandarowe dzieła francuskiego feminizmu w kinie.
Filmografia
1996 Usta Jean-Pierre'a / La bouche de Jean-Pierre / Jean-Pierre's Mouth (Mimi) (short)
1998 Good Boys Use Condoms (short)
2004 Niewinność / Innocence
2014 Nectar (short)
2015 Ewolucja / Évolution / Evolution
2021 Earwig