Wystawa – skomponowana z filmów wideo, muzyki, dokumentacji performansów, osobistych manifestów i zapisów wspólnotowych doświadczeń – to metaforyczna podróż w poszukiwaniu tanecznych rewolucji, transformacyjnej siły nocy i momentów, w których zabawa nabiera politycznego charakteru stając się „znaczącym hedonizmem” i narzędziem zmiany.

Maskarada, groteska, zuchwały humor na granicy wulgarności, śmiała erotyka służą nie tylko beztroskiej zabawie – to także sposoby odzyskiwania sprawczości i budowania poczucia przynależności. Jako instrumenty kwestionowania ustalonego porządku, wchodzą do repertuaru wywrotowych praktyk obecnych w dyskursach emancypacyjnych. Po zmroku czas płynie inaczej, obowiązujące za dnia normy ulegają zawieszeniu, a ciało staje się medium swobodnej ekspresji. Noc jako scena pozwala na eksperymentowanie z własną tożsamością, wyglądem, ruchem, zachowaniem czy nawet płcią.

Prezentowane na wystawie prace eksplorują różne formy życia nocnego w kontekście kultury brytyjskiej – od burleski, przez rave, po współczesną scenę klubową. W dokumentalnych zapisach, formalnych eksperymentach i wideoklipowych nagraniach found footage artystki i artyści pokazują nocne życie, które oprócz oferowania chwilowej ucieczki od rzeczywistości – dla pokoleń Brytyjczyków stało się katalizatorem osobistych i społecznych przemian.

Scenografia wystawy inspirowana jest klubową architekturą i atmosferą. Wędrując przez tę pogrążoną w półmroku przestrzeń, widzowie i widzki trafiają na coraz to nowe fragmenty opowieści – kolejne akty nocnej dramaturgii uchwycone w pracach i filmach osób artystycznych.

Zaczynamy od momentu poprzedzającego podniesienie kurtyny i rozpoczęcie spektaklu. W pracach Charlesa Atlasa i Martine Thoquenne obserwujemy przygotowania do wyjścia: przebieranie się, nakładanie makijażu, tworzenia alternatywnych wersji siebie. Podglądamy jedną z najbardziej charyzmatycznych postaci londyńskiego undergroundu, performera Leigh Bowery’ego w symbolicznym momencie opuszczenia ram wyznaczanych przez „dzienne” konwencje społeczne. Niezależnie od tego, czy trafimy potem na postpunkową imprezę w opuszczonym magazynie, nielegalny rave w hangarze czy na awangardowy spektakl w zeskłotowanym mieszkaniu – w centralnym miejscu będzie taniec, ruch, muzyka. Tak jak w legendarnym wideo Marka Leckey’a Fiorucci made me Hardcore, skupionej na perspektywie czarności i queerowości pracyEvan Ifekoyi i instalacji Marii Joranko, współtworzonej przez osoby DJ-skie z Wrocławia. Noc skończymy na afterze, Błogim zjazdem, czyliinstalacją-grą wideo stworzoną przez Marcina Gawina.

18.07–28.09.2025
Studio BWA Wrocław
ul. Ruska 46a/301
Wernisaż: 18.07.2025, godz. 19.00
Godziny otwarcia: codziennie 12.00-20.00

Osoby artystyczne: Charles Atlas, Marcin Gawin, Evan Ifekoya, Maria Joranko, Mark Leckey, Martine Thoquenne, Francis Thourborn
Zespół kuratorski: Joanna Stembalska, Ewa Szabłowska, Stach Szabłowski
Scenografia i identyfikacja graficzna: Hubert Kielan
Produkcja: Natalia Budzińska
Promocja: Joanna Glinkowska  
Realizacja: Daria Chraścina, Jakub Jakubowicz, Tomasz Koczoń, Marcin Pecyna
Współpraca z publicznością: Daria Chraścina
Partner wystawy: British Council Polska, w ramach UK/Poland Season 2025
Program BWA Wrocław: Katarzyna Roj  
Organizatorzy: BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Stowarzyszenie Nowe Horyzonty

Sekcja Istoty Nocy jest wspierana przez British Council jako część UK/Poland Season 2025.