Dominik Moll pochyla się nad skonfliktowaną Francją, opowiadając o o protestach „żółtych kamizelek” i funkcjonariuszach policji, którym kazano je zdławić. W pokazywanym w Cannes dramacie ludzkie tragedie przeplatają się z codziennymi absurdami, a stojący za bezsensownymi aktami przemocy policjanci sami kupują sobie hełmy w sklepie. Niektórzy z nich, oskarżeni o pobicie chłopca, stają teraz przed Stéphanie (Léa Drucker). Walka o sprawiedliwość toczy się już nie na ulicach, ale w biurach z fatalnym oświetleniem czy w małomiasteczkowym supermarkecie. Wiesz, że to i tak nic nie zmieni – mówi Stéphanie świadek zajścia, ale kobieta – prześladowana przez kolegów z pracy i własny perfekcjonizm – i tak nie potrafi się zatrzymać. To ważne pytanie: Czy filmy mogą coś zmienić? A może przemawiają tylko do tych, którzy i tak zgadzają się już z tym, co pokazują? – mówił Moll w Cannes. Mam nadzieję, że rozpoczniemy debatę na temat tego, jak wygląda egzekwowanie prawa podczas demonstracji. A jeśli politycy nie zmienią swojego nastawienia, może przynajmniej ofiary pomyślą, że ktoś wreszcie zainteresował się ich cierpieniem.