Włączenie do programu najnowszego filmu Nadava Lapida nie było łatwą decyzją. Czy w obliczu ludobójstwa w Gazie powinniśmy oddawać głos Izraelczykowi, nawet jeśli jest emigrantem i twórcą pozostającym w radykalnej opozycji do izraelskiego nacjonalizmu (co udowodnił choćby Kolanem Ahed, 21. NH)? Ostatecznie na to pytanie odpowiedzieliśmy: tak. Filmowi Lapida patronuje malarz George Grosz i jego obraz z 1926 roku Filary społeczeństwa, karykatura wspierających faszyzm elit. Poza diagnozą reżyser pożycza od artysty także furię, stojącą za każdym pociągnięciem pędzla i ruchem kamery. Deliryczne, wściekłe, ironiczne, konfrontacyjne Tak jest bezwzględną w swoim braku złudzeń satyrą na izraelskie społeczeństwo, na polityczny pejzaż po terrorystycznym ataku Hamasu z 7 października 2023 roku. Jest także szyderczym autoportretem artystycznego konformizmu, orgiastycznym filmem na granicy obłędu, doskonale oddającym stan ducha człowieka zaplątanego w swoją tożsamość, jakby to były wnyki. Szalony taniec, dragi czy popowe hity nie zagłuszą jednak wątpliwości ani bólu, które są sednem tego obrazu, gorącego tak, że aż parzy. Ze względu na odwagę zmierzenia się z tym, co Izrael zgotował Gazie, co nacjonalizm zgotował Izraelowi, uznaliśmy, że chcemy Wam Tak pokazać, bo to najbardziej prowokacyjny i wywrotowy tytuł tegorocznego Cannes.