Krótka, acz treściwa wyprawa w filmowe trzewia, gdzie aktorska udręka wywołuje reżyserską ekstazę. Owa satyra na artystyczne męczeństwo powstała, o ironio, z komercyjnego zamówienia. Reklamówka, którą dla domu mody Yves Saint Laurent kręcił Gaspar Noé, nieoczekiwanie rozrosła się w godzinną opowieść o kulisach planu filmowego, przypominającego tu rozżarzone do czerwoności czeluści piekielne, w których odziane w luksusowe stroje (cóż, nie od dziś wiadomo, gdzie ubiera się diabeł) gwiazdy i modelki szykowane są na stos. I chodzi tu nie tylko o malowniczą scenografię, ale i o symboliczne stosy, na jakich po dziś dzień płoną kobiety: szczególnie te niezależne, charakterne, za sprawą sławy lub statusu nieosiągalne dla rozjuszonych podpalaczy. Jak Charlotte (Gainsbourg) i Beatrice (Dalle), główne bohaterki tej filmowej pasji, które w pierwszej części filmu toczą fantastyczną, przezabawną rozmowę o krępujących, żenujących i absurdalnych sytuacjach, jakie przytrafiły im się podczas pracy nad filmami. Niektóre z nich były jak chłopak, o którym chcesz zapomnieć, inne za upokorzenia płaciły artystyczną satysfakcją. Lux Aeterna w niewielkim metrażu kryje potężny ładunek prowokacji.
Film zawiera sceny ze światłem stroboskopowym, które u osób wrażliwych na jego działanie może wywoływać niepożądane reakcje.
Urodził się w 1963 roku w Argentynie, ale od dzieciństwa mieszka w Paryżu. Studiował w École nationale supérieure Louis-Lumière. Już tam zabłysnął etiudami. Dzięki 40-minutowemu średniemu metrażowi Carne zdobył rozgłos. Jego kontynuacją stał się pełnometrażowy film Sam przeciw wszystkim. Twórczość reżysera cechuje skrajny naturalizm. Noé został kilkakrotnie nagrodzony w Cannes, jego prace doceniono też na innych prestiżowych imprezach.
1991 Carne (short)
1999 Sam przeciw wszystkim / Seul contre tous
2002 Nieodwracalne / Irréversible
2009 Wkraczając w pustkę / Enter the Void
2015 Love
2018 Climax
2019 Lux Æterna
2021 Vortex