Pierwszy projekt Tunnera zrealizowany wspólnie z Johnem Bergerem – brytyjskim pisarzem, malarzem, krytykiem sztuki, autorem Sposobów widzenia. Berger nie tylko napisał towarzyszący obrazom komentarz, ale także czyta go z offu. Zrealizowany rok po śmierci Le Corbusiera film jest opowieścią o stworzonym przez legendarnego architekta mieście przyszłości, indyjskim Chandigarh. Zbudowana od zera stolica Pendżabu to wielki modernistyczny i emancypacyjny projekt, nie tylko na skalę lokalną. Wyrażał marzenia epoki (pierwsze dekady po II wojnie światowej): o egalitaryzmie, nowoczesności, zmianie społecznej. Dokument Bergera i Tannera w sposób charakterystyczny dla ich wspólnych filmów, nie ukrywając podziwu dla rozmachu wizji, pokazuje jednak konflikty i sprzeczności. Ambitne plany rewiduje bezwzględny w tej części świata klimat, a sposób, w jaki powstaje miasto przyszłości, reprodukuje nierówności i utrwala skostniałe struktury. Konstruowane wysiłkiem kobiet noszących kosze z cegłami Chandigarh dla swoich budowniczych było niedostępne. Zarezerwowano je dla urzędników, ludzi władzy. Warto wspomnieć, że projekt Chandigahr Le Corbusier przejął po polskim architekcie Macieju Nowickim, który stworzył pierwsze plany. Jego pracę przerwała jednak śmierć w wypadku lotniczym.