W Odysei Homer opisywał Penelopę jako wierną żonę, żyjącą wspomnieniem o Odyseuszu i nadzieją na jego powrót, ale też jako osobę przebiegłą, która by zmylić i zniechęcić adoratorów, urządza zawody łucznicze. Archetyp ten wykorzystuje w swoim najnowszym filmie Łukasz Barczyk, współczesną Penelopą czyniąc Martę (Marieta Żukowska), która dziesięć lat po zniknięciu męża postanawia zrozumieć wreszcie, co tak naprawdę się z nim stało, i nazwać relację, jaka ich łączyła. Wraz z jego najlepszym przyjacielem (Łukasz Barczyk), któremu towarzyszy ekipa filmowa, wyruszają na grecką wyspę Thassos, gdzie widziano go po raz ostatni. Czy uda im się odtworzyć ciąg zdarzeń i rozwikłać tajemnicę? Nie będzie to łatwe, gdyż przeszłość coraz mocniej się rozmywa w emocjach, wyobrażeniach i wyparciach, łącząc się z tym, co zdarzyło się wcześniej, później albo w ogóle nie miało miejsca. Barczyk, którego wcześniejsze dzieła (Nieruchomy poruszyciel, 9. NH, Italiani, 11. NH) stały się symbolem nowohoryzontowych poszukiwań, używa rozmaitych technik, sięga po materiały archiwalne i popkulturę, tworząc rodzaj metafilmu z jednej strony zakorzenionego w świecie greckich mitów i wierzeń, z drugiej zaś w kinofilii (pamiętacie Przygodę Antonioniego?).