Gretchen (w tej roli Hunter Schafer – elfia gwiazda Euforii, tutaj w indierockowym wydaniu) przeprowadza się w Alpy Bawarskie razem z ojcem, jego nową partnerką oraz przyszywaną siostrą. Amerykańska Alicja w europejskiej krainie czarów. Po pobliskich lasach niosą się echa baśni braci Grimm i migoczą powidoki filmów giallo. Władzę w lokalnym kurorcie sprawuje pan König, z demoniczną swadą grany przez Dana Stevensa, ewidentnie podejrzany typ o kanciastym akcencie, lodowatym spojrzeniu i upodobaniu do gry na flecie. Na domiar złego w okolicy grasuje tajemnicza postać, której wrzask ma moc zaginania czasoprzestrzeni. Dziwniej i jeszcze dziwniej! Z czasem kolejne incydenty okazują się powiązane nicią spisku. Pod zawikłaną fabułą kryje się opowieść o patchworkowej rodzinie w nowym kraju, o poczuciu, że jest się podrzutkiem, kukułczym jajem. Niemiecki reżyser Tilman Singer, twórca Luz (18. NH), w swoim nowym filmie po raz kolejny pozwala sobie na jazdę po gatunkowej bandzie. Bez przesady można stwierdzić, że Cuckoo ma „kuku na muniu".