Nadine pracuje w fabryce związanej z przemysłem wydobywczym. Jest samotną matką, silną i zdeterminowaną, ale mimo to z trudem radzącą sobie z codziennością. Kiedy poznaje Paula, kolegę z warsztatu, nie bez oporu, ostrożnie zdejmuje pancerz skrywający jej emocje, zakochuje się i zakłada rodzinę. Po kilku latach Nadine musi stawić czoła tzw. restrukturyzacji, która może pozbawić pracy cały jej zespół. Walczy, a przy okazji dostrzega, jak chłodno traktuje partnera, i niejako z dystansu obserwuje powolny rozpad swojego związku. Michael Fetter Nathansky, reżyser filmu, chirurgicznym cięciem ujawnia anatomię odkochiwania się, pozwalając swojej bohaterce skrywać pod maską chłodu wszystkie skrajne emocje. Jednocześnie uwalnia fantazję: tę radykalnie realistyczną narrację przekracza szczególnym rozwiązaniem – Paul, zależnie od poziomu napięcia w relacji z Nadine, przybiera postać chłopca, młodego lub dojrzałego mężczyzny albo też zwierzęcia. Ta nieprzystawalność porządków rozsadza ramy filmu, równocześnie doskonale opisując intensywny związek bohaterów.