Zadaniem sztuki jest naruszanie strefy komfortu – amerykańska choreografka i reżyserka Yvonne Rainer świadomie odzierała widzów z samozadowolenia przez 50 lat twórczej aktywności. W latach 60. wraz z członkami nowojorskiej grupy Judson Dance Theater odmieniła taniec nowoczesny. To była rewolucja – na scenę artyści wprowadzili codzienne ubrania, ruchy inspirowane zwykłymi czynnościami oraz krzyk jako środek wyrazu. Zarówno na jej performance, jak i kręcone w latach 70. filmy ogromny wpływ miał ruch feministyczny, powracały w nich tematy politycznej przemocy czy narzucanych wizerunków kobiecości w kinie hollywoodzkim. Teorię, mówiąc dosłownie, wprowadzała w ruch. W wieku 80 lat Yvonne Rainer nadal jest choreografką, poszukującą w ciele form oporu wobec tego, co normatywne i konformistyczne w tradycji tańca i życiu amerykańskiego społeczeństwa. Dokument Jacka Walsha to klasyczna biografia jednej z ważniejszych powojennych artystek, którą stawia się obok Lucindy Childs czy Carolee Schneemann. Na wnikliwy portret składają się materiały archiwalne, fragmenty filmów Rainer, rozmowy z badaczami oraz liczne zdjęcia z rodzinnego archiwum.