Po angielsku istnieje powiedzenie „larger than life”, które zdaje się idealnie pasować do takich postaci jak Ousmane Sembène. Pracował jako rybak i doker, bił się na wojnie i uczył w Moskwie, jego filmy walczyły z kolonializmem, zabobonem, korupcją i cenzurą, a on sam pod koniec życia – z postępującą ślepotą. I dalej kręcił. Dokument obiera perspektywę Samby Gadjigo, młodego wykładowcy ze Stanów Zjednoczonych, który przeżył olśnienie, gdy zobaczył pierwszą w życiu książkę z tytułem w języku wolof. To pisarski debiut Sembéne’a: Les Bouts de Bois de Dieu (Boskie kawałki drewna) o strajku czarnych robotników przy budowie kolei w Senegalu. Po latach Gadjigo postanawia zaprosić idola do Ameryki, a kiedy ten odmawia, odwiedza go w Dakarze i powoli zawiązuje się między nimi wyjątkowa relacja. Film skupia się na zbudowanym przez Sembéne’a domu, który łączył funkcję szkoły, kina i muzeum, a ostatnio popada w ruinę. Uczeń zrobi wszystko, by ocalić dorobek mistrza, a jego biografię opowiada z udziałem najbliższych osób, ilustrując świetnie dobranymi zdjęciami i fragmentami filmowymi. Nie ucieka przy tym od pokazania trudnego charakteru „ojca afrykańskiego kina”, tworząc złożony portret.