Mory, zbuntowany pasterz krów, nie rozstaje się z przyozdobionym rogami motocyklem, którym pędzi po szosach Senegalu do utraty tchu niczym easy rider. Chłopak snuje wizje ucieczki do Francji wraz z dziewczyną, ostrzyżoną na chłopczycę studentką Antą. Ale kiedy jedynym pomysłem na zdobycie kasy jest oszustwo lub kradzież, wiadomo, że nic dobrego z tego nie może wyniknąć. Kolorowy, poszarpany i anarchistyczny film Mambéty’ego pokazuje, jak długą drogę przebyło przez dekadę kino senegalskie od realistycznych krótkich metraży Sembènego. Niespełnionym marzeniem wciąż pozostaje Paryż, powracający tu jak refren w piosence Josephine Baker. W Podróży hieny występuje korowód karykaturalnych postaci: bojaźliwy taryfiarz, bogaty gej i nawiedzona „ciotka” – tę ostatnią gra Aminata Fall, później jedna z czołowych afrykańskich pisarek. Reżyser miesza oniryczne sekwencje z dynamicznymi ujęciami ucieczek, a całość podszyta jest napięciem, które wybucha w scenach ze zwierzętami (rogi okazują się tu rekwizytem wieloznacznym). Po 40 latach siostrzenica Mambéty’ego, reżyserka Mati Diop, nakręciła dokument Tysiąc słońc o występującym w głównej roli aktorze Magaye Niangu.