Zaczyna się pod prysznicem, sceną przywołującą Psychozę, choć tutaj kąpie się mężczyzna i to on wydaje się ofiarą. Każda żyjąca osoba ma swojego odpowiednika w świecie umarłych. Zwykle są tej samej płci jak ich ziemskie sobowtóry, ale czasem jest inaczej, jak w twoim przypadku. To powoduje emocjonalne problemy. Sobowtóry są bardzo zazdrosne – wyjaśnia bohaterowi marabut, grzebiąc w piasku. Kobiety z nożem nie jest w stanie wypędzić nawet saksofon Johna Coltrane’a, dobiegający z płyty winylowej. Już w tych pierwszych scenach widać zderzenie kultur i tradycji, które stanowi główny temat filmu. Uosabia je też postać eleganckiego intelektualisty, wspominającego w barach życie w Paryżu i chodzącego na randki z niewidzialną narzeczoną. Przenikające się wątki, postaci i odbicia zamazują cienką granicę między rzeczywistością a urojeniem. Timité Bassori pojawia się po obu stronach kamery w pierwszym, ale jakże dojrzałym filmie pełnometrażowym z Wybrzeża Kości Słoniowej. Napędzają go nowofalowe ujęcia prosto z ulic Abidżanu oraz nietypowa historia miłosna rozgrywająca się między dwoma światami.