Lee Kang-sheng w dziesiątej odsłonie filmowego performance’u Walker kolejny raz wciela się w postać wzorowaną na buddyjskim mnichu Xuanzangu, który w VII wieku przeszedł pieszo tysiące kilometrów z Chin do Indii. Bardzo wolno stawiając stopy, aktor-muza Tsaia Ming-lianga tym razem pokonuje „drogę donikąd” w Waszyngtonie – przemierza ulice, parki, galerie i dworce. Niemal nieruchoma na tle krajobrazu figura, otulona gęsto udrapowaną szafranową szatą, jest ucieleśnieniem upływającego czasu, wskazówką zegara, której nie sposób przyłapać na zmianie. Skupiony na sobie, jakby niewidzący otoczenia mnich w kompozycji statycznego kadru wyznacza punkt zbiegu sił, wywołuje paradoksalne wrażenie, że to on sam tworzy tutaj świat, a nie jest jedynie jego elementem. Została z nim skontrastowana postać Anonga Houngheuangsy’ego (jeden z głównych aktorów w filmie Tsaia Dni, 20. NH), wpatrzonego w to, co wokół, wałęsającego się turysty, chłonącego barwy, kształty i smaki konsumenta. Ich spotkanie wydaje się niemożliwe. Ta złożona w warstwie zarówno obrazu, jak i dźwięku wizja uduchowionej wędrówki pozwala oddać się obserwacji i zachować obecność, co – zdaniem mistrza z Tajwanu – jest możliwe już tylko w sali kinowej.