Najoryginalniejszy film zeszłorocznego Berlinale (Wyróżnienie Specjalne), który wygląda niczym reklama Milki wyreżyserowana przez Bruno Dumonta. Pocztówkowa sceneria alpejskiej prowincji kontrastuje z trudami życia bohaterów zależnych od kaprysów natury i żartów przewrotnego losu. Wszystkie te niedogodności najmocniej odczuwa Anna – kelnerka, która postanawia związać się z nieco starszym od niej Markiem. Niegrzeszący urodą, popędliwy ponad miarę przybysz budzi nieufność lokalnej społeczności. Im więcej faktów świadczy na niekorzyść mężczyzny, tym bardziej gorliwie Anna wstawia się za partnerem, wiedząc, że przy okazji walczy również o prawo do życia po swojemu. Kawałek nieba to jednak nie tylko hołd dla kobiecej siły i wzruszająca opowieść o miłości. Prawdziwy talent reżysera Michaela Kocha polega na tym, że tak jak Ulrich Seidl czy Bruno Dumont potrafi sprawnie balansować na granicy tonu serio i ożywczej kpiny. Tym sposobem szwajcarski film zamienia się chwilami w kronikę prowincjonalnych absurdów, w której znalazło się miejsce dla kiczowatego folkloru, najntisowego popu, a nawet estetyki Bollywoodu.
Urodzony w 1982 roku w Lucernie. Choć obecnie skupia się głównie na reżyserii, sławę w świecie kina zdobył najpierw jako aktor. W 2004 roku został zaliczony do grona Shooting Stars – najbardziej obiecujących młodych aktorów wybieranych przez organizatorów festiwalu w Berlinie. Równie dobrze zaczął radzić sobie także po drugiej stronie kamery. Wyreżyserowane przez niego krótkometrażowe filmy fabularne i dokumentalne otrzymały wiele nagród na światowych festiwalach. Pełnometrażowy debiut Marija zakwalifikował się do konkursu głównego festiwalu w Locarno. Dziś Michael Koch spełnia się nie tylko jako reżyser, lecz także akademik pracujący w szkole filmowej w Kolonii.
2005 Wir sind dir treu / We Are Faithful (short, doc.)
2006 Beckenrand (short)
2009 Polar (short)
2016 Marija
2022 Kawałek nieba / Drii Winter / A Piece of Sky