Wyróżniony nagrodą FIPRESCI na festiwalu w Rotterdamie debiut ukraińskiego reżysera przynosi zaskakujący portret kraju, którego kinematografia – z oczywistych względów – skupia się dziś na opowiadaniu o rosyjskiej okupacji i agresji. Sotnychenko sięga bowiem do lat 90., by w dygresyjnym i chaotycznym jak całe wschodnioeuropejskie „najntisy” filmie uchwycić moment politycznej transformacji. Co więcej, bawi się konwencją kryminału, a całość realizuje w „brudnej” estetyce VHS. Historię śledztwa poprzedza jednak pierwszy akt, w którym – wbrew zasadzie Czechowa – strzelba wypala od razu. La Palisiada, podążając za parą przyjaciół, detektywem i psychiatrą sądowym, którzy poszukują mordercy pewnego pułkownika, tropi tak naprawdę sowieckie dziedzictwo traumy i przemocy, wyciąga z szafy polityczne trupy, przenika do ukrytych struktur, a także rozlicza pokolenie rodziców. Błyskotliwy, antyheroiczny film Sotnychenki to również rewelacyjna (a dla polskich widzów zdumiewająco swojska), wypełniona detalami opowieść o „dzikich” latach 90., kiedy upadał stary i rodził się nowy porządek. Choć ten nowy już u zarania był zarażony starym.
Urodzony w 1989 roku w Ukrainie reżyser, producent i współzałożyciel Współczesnego Ukraińskiego Kina, kolektywu młodych niezależnych filmowców. Studiował reżyserię filmową i telewizyjną w Kijowskim Narodowym Teatrze im. Karpenki-Karego, który ukończył w 2016 roku. Jego filmy krótkometrażowe, w tym Son (2015) i Nail (2016), zostały pokazane na ponad 350 festiwalach i zdobyły dziesiątki nagród. W ostatnich latach Sotnychenko studiował ukraińskie archiwa VHS z lat 90., z których skorzystał podczas realizacji swojego najnowszego filmu La Palisiada (2023), pokazanego na ostatnim festiwalu w Rotterdamie.
2010 Tryzna (short, doc.)
2013 Hug (short)
2015 Syn / Son (short)
2016 Nail (short)
2017 Technical Break (short)
2019 Happy New Year (short, doc.)
2019 Rizdvyani istorii / Christmas Stories (short, co-dir.)
2023 La Palisiada