Itto (Oumaïma Barid) jest w zaawansowanej ciąży – jest też przeraźliwie samotna. Bogata rodzina jej męża nawet nie próbuje ukryć, że uważa ją za kogoś gorszego: za bojaźliwego Kopciuszka, który ciągle ma brudne ręce i spoufala się z kuchennymi pracownicami, gdy Książę załatwia interesy. Kiedy wreszcie udaje jej się wyżebrać chwilę swobody, wokół zaczyna dziać się coś bardzo niepokojącego. Itto wyrusza w długą drogę, podczas której mierzy się z obojętnością, pustymi spojrzeniami i coraz dziwniejszymi, niedającymi się wyjaśnić zjawiskami. Przypomina sobie jednak o własnej sile. W swoim nagrodzonym na Sundance pełnometrażowym debiucie Sofia Alaoui odwołuje się do kina Andrieja Tarkowskiego, wskakuje do jego Zony i łączy zjadliwą satyrę na współczesne marokańskie społeczeństwo z science fiction. Pokazuje zagubionych ludzi, którzy w obliczu kolejnego kryzysu jak zwykle nie wiedzą, do kogo się zwrócić. Do najbliższych, do życzliwych im obcych, a może właśnie do Boga, który milczy, kiedy świat staje w płomieniach.