Nagroda za najlepszą reżyserię (sekcja Encounters) i najlepszy dokument na ostatnim Berlinale. El Eco powstawał przez cztery lata we wsi w stanie Puebla. Wydobywający surowe piękno tego miejsca, nasycony kolorami ziemi film Huezo dokumentuje świat kobiet i dziewczynek: międzypokoleniową transmisję tradycyjnych ról i wzorców (czasem tylko wywołującą cichy opór), a także scedowaną na nie pracę opiekuńczą oraz kobiecą wspólnotę z jej rytuałami i opowieściami, które pomagają im przetrwać w – z jednej strony niezmiennym, z drugiej zaś dramatycznie zmieniającym się – świecie. W tym trudno dostępnym zakątku Meksyku echem odbijają się problemy związane z kryzysem klimatycznym, ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi czy kapitalistyczną gospodarką, wpływające na delikatny ekosystem wsi El Eco. W filmie Huezo to dzieci z nadzieją i lękiem wypatrują przyszłości, której przebłyski pojawiają się pod postacią piosenek o innym życiu, pierwszych rozczarowań, gwałtownych burz i suszy.

Małgorzata Sadowska