Enigmatyczna instalacja filmowa w kolorze rdzy, celebrująca urok rozpadu: odłamków, okruchów, prochów – wszystkiego, co pomiędzy naturą a kulturą. Gústav Geir Bollason, odpowiedzialny za scenariusz, reżyserię i zdjęcia, stworzył swój projekt w położonej na północy Islandii wiosce rybackiej Verksmiðjan, gdzie się urodził i od prawie ćwierćwiecza kieruje laboratorium artystycznym. Mannvirki jest efektem prowadzonych tam od lat poszukiwań, w których twórca wykorzystuje różne media i obiekty. Efektem ich połączenia jest wymykający się językowi (choć w filmie wykorzystano też wersy Sjóna – islandzkiego poety znanego m.in. ze współpracy z Björk) wideoesej, który podejmuje tematy pamięci krajobrazu, napięcia między działalnością człowieka a środowiskiem oraz upływu czasu. Można go oglądać jako osadzony w przyszłości film postapokaliptyczny, ale równie dobrze jako dzieło antropologiczne analizujące strukturę materii.