Złota Palma tegorocznego festiwalu w Cannes. Najnowszy film irańskiego reżysera Jafara Panahiego to wstrząsający manifest. Nie jest to kolejna, kręcona z ukrycia produkcja paradokumentalna jak głośne Niedźwiedzie nie istnieją czy Taxi Teheran, lecz pełnoprawny thriller – trzymający w napięciu i świetnie zagrany. Mechanik samochodowy Vahid rozpoznaje dawnego oprawcę w kliencie swojego warsztatu, lecz ma wątpliwości, czy to na pewno on. W prostym, dobrym człowieku rodzi się żądza zemsty. Vahid zbiera grupę przyjaciół, którzy także cierpieli przez tajemniczego człowieka, przedstawiciela okrutnego reżimu. Czy wymierzą mu sprawiedliwość? Czy z ofiar zamienią się w katów? Panahi stawia niewygodne pytania w swoim mocnym filmie moralnego niepokoju. Tworzy dzieło głęboko humanistyczne i antytotalitarne, przeraźliwie uniwersalne, tym razem ubrane w kostium filmu drogi i przewrotnego kina gatunkowego.