Robiąc ten film, chciałem zadać pytanie „Jaki jest sens naszego życia?” – mówił reżyser. Interesują go bowiem fundamentalne, egzystencjalne kwestie, ale zarazem porównuje codzienność do podwórkowej kałuży, uważnie obserwując, jak odbija się w niej światło. To film o zwyczajnej mieścinie mającej nadzwyczajną, poetycką nazwę (Miryang znaczy „sekretne światło”), o zwykłej kobiecie desperacko poszukującej sensu, o przeznaczeniu, które przybiera postać jowialnego mechanika samochodowego. Lee Shin-Ae (Jeon Do-yeon, nagrodzona za ten występ w Cannes) po śmierci męża decyduje się zamieszkać w jego rodzinnym miasteczku. Zamiast spokojnego życia Miryang szykuje jej jednak kolejną tragedię. Pogrążona w żałobie, rozpaczy i gniewie Shin-Aye zwraca wzrok ku niebu, gdzie szuka ukojenia, ale też wypatruje niewidzialnego wroga. Krok w krok podąża za nią dobroduszny Kim Jong-chan (znany ze Snowpiercera, Baby Brokera czy Parasite Song Kang-ho). To właśnie perfekcyjnie dobrany aktorski duet, świetny scenariusz i wyczulona na detale mistrzowska reżyseria czynią Sekretne światło arcydziełem. Zbalansowany, łączący ekstremalne z banalnym, wielkie z niskim, tragedię z humorem film Lee Chang-donga udowadnia, że kino ma sens.