Drugi rok rosyjskiej inwazji oglądany z perspektywy uczniów i nauczycieli szkół. Od najmłodszych, dopiero zaczynających edukację, po maturzystów, którzy muszą zdecydować, jak będzie wyglądać ich dalsze życie: czy wybrać studia, czy wstąpić do armii? Mogłoby się wydawać, że życie w cieniu wojny toczy się zaskakująco normalnym torem. Nastolatkowie przygotowują się do egzaminów, maturzyści świętują koniec szkoły, rodzice wykłócają się z urzędnikami w sprawie przedłużającej się w nieskończoność odbudowy placówki zniszczonej w Borodziance w marcu 2022 roku. Ale wojna cały czas wdziera się w rzeczywistość. Dzieci uczą się rozpoznawać podrzucane przez wroga pułapki, nastolatkowie mają zajęcia z pierwszej pomocy, chodzą na strzelnice. Alarmy przeciwlotnicze wymuszają przerwy w lekcjach, a na terenach okupowanych zajęcia odbywają się online. Pogrzeb dyrektorki szkoły w Romnym, która zginęła podczas rosyjskiego ataku, jednoczy społeczność w bólu i bezsilności. Kateryna Gornostai nie musi pokazywać zdjęć z frontu czy z miast pod ostrzałem rakiet, by przypomnieć o potwornej cenie, jaką Ukraina płaci za każdy dzień wojny.