Upalne dni i lepkie wieczory, samotność w wielkim mieście i erotyczne schadzki z nieznajomym w parku – oto sceneria trzeciego filmu Lucia Castro pokazywanego na tegorocznym festiwalu w Cannes w sekcji ACID. Jego głównym bohaterem jest Adnan, student sztuk pięknych, który przyjeżdża do Nowego Jorku, by zaopiekować się mieszkaniem wuja i odbyć staż w jednej z brooklyńskich galerii. Rozdarty między żądzą bliskości a chęcią życia w pojedynkę, oddaje się pokusom nocy, wracając myślami do dawnej miłości i niespełnionych seksualnych fantazji. Pijane kluski stanowią nieuporządkowaną kronikę przypadkowych zbliżeń i ulotnych przyjemności, które nierzadko potrafią odmienić ludzkie życiorysy. To kino queerowe o niezwykłej zmysłowości – przyprawione nutą dziwności, realizmem magicznym i nostalgią, w którym życie imituje sztukę, a przeszłość uporczywie goni teraźniejszość. Marzycielskie kadry i subtelność zaklęta w dialogach pogłębiają jedynie kojącą i leniwą atmosferę filmu Argentyńczyka, który znany jest z kameralnych i nastrojowych opowieści.
Argentyński reżyser filmowy, projektant mody i scenarzysta. Pierwsze studia filmowe ukończył w Buenos Aires, drugie – w Nowym Jorku. Jego pełnometrażowy debiut Koniec wieku (2019) miał premierę w MoMA i zdobył nagrodę za najlepszy film na festiwalu BAFICI. Drugie dzieło, After This Death, pokazano premierowo na Berlinale w 2025 roku. Kilka miesięcy później na festiwalu filmowym w Cannes premierę miał jego trzeci film – nominowane do Queerowej Palmy Pijane kluski.
2009 Koniec wieku / End of the Century
2025 After This Death
2025 Pijane kluski / Drunken Noodles