Flagowe dzieło koreańskiej nowej fali. Młody pisarz przygotowuje biografię Jeona Tae-ila – seulskiego pracownika szwalni i aktywisty, którego los stał się pod koniec lat 60. symbolem sprzeciwu wobec dyktatury prezydenta Parka Chung-hee. Starając się dotrzeć do szczegółów tragicznego życiorysu młodego buntownika, bohater odsłania mroczny, pełen nadużyć i moralnego niepokoju epizod z historii kraju. Rozpisana na dwie płaszczyzny czasowe Iskra młodości w fascynujący sposób rejestruje polityczny nerw tych burzliwych czasów, ducha nadchodzącej rewolucji młodych. Będąc nowofalowym manifestem, miesza archiwalną dociekliwość z melancholią i zapowiada optykę obecną w późniejszych filmach Lee Chang-donga, odpowiadającego tu za scenariusz. W efekcie powstała rozliczająca traumy przeszłości, bezkompromisowa wizja, na którą kino Korei Południowej czekało ponad dwie dekady. Film Parka Kwang-su posłużył późniejszym pokoleniom twórców za przykład, jak należy opowiadać o koreańskiej tożsamości.