Tytułowa Bad Girl z filmu Varshy Bharath to zła dziewczyna i jeszcze gorsza córka, łamiąca wszystkie zasady obowiązujące porządne panienki. Historię kilkunastu lat bycia „złą”, czyli wolną – w konflikcie z matką, szkołą i tradycją – reżyserka z Indii pokazuje nonszalancko i bez cenzury, przełamując tabu obowiązujące w tamilskim społeczeństwie i kinie. Za bezkompromisowy portret wyzwolonej, młodej kobiety, której nie w głowie monogamiczne związki i zakładanie rodziny, na autorkę wylała się olbrzymia fala hejtu w konserwatywnej prasie w Indiach. Sama twierdzi, że co prawda nie jest to kolejny film o cnotliwej, pobożnej i tradycyjnej bohaterce będącej uosobieniem odwagi i poświęcenia, ale nadal mogłaby obejrzeć go ze swoją mamą. Wyluzuj, mamo, to wszystko fikcja, a ja jestem nadal dziewicą – komentuje skandal, jaki wywołała podróż „jednej dziewczyny i jej wielu miłości w kierunku staropanieństwa”. Energetyczny, pełen ciętych dialogów i tanecznej muzyki film igra z formułą popularnego kina tamilskiego. Sięga jednak o wiele dalej w odwadze pokazywania drogi do wyzwolenia – i ceny, jaką się za nie płaci w konserwatywnej rodzinie i kraju.