English

Wspomnienia

Pedro Costa, Harun Farocki, Eugène Green
Memories
Korea Południowa 2007 / 102’
Stan świata Ne change rien

Film nowelowy zrealizowany w ramach Jeonju Digital ProjectRespite Haruna Farockiego jest kolażem fragmentów dokumentu Rudolfa Breslauera nakręconego w hitlerowskim obozie w Holandii. Eugène Green (Correspondences) pokazuje zaś wymianę korespondencji między zakochanymi. Natomiast Pedro Costa (The Rabbit Hunters) rozwija obecny w Tarrafal (Stan świata) wątek Ventury i Alfredo krążących po dzielnicy na obrzeżach miasta, do której przeniosła się kabowerdyńska społeczność po zburzeniu Fontainhas. Są jak dwa duchy, wciąż niemogące odnaleźć swojego miejsca. Opuszczeni przez najbliższych, bezdomni z przymusu bądź z wyboru śpią pod gołym niebem i liczą na miskę zupy w szkolnej stołówce. Dawni murarze, dla których ktoś inny zbudował nowe domy, odbierając im jedyną możliwość zajęcia czymś rąk. Zróbmy ten film gdzie indziej - prosili Costę jego aktorzy, uwięzieni pośród obcych białych ścian. Okazało się, że wystarczy przejść na drugą stronę okalającej dzielnicę autostrady, by odnaleźć odpowiedni plan filmowy składający się z kilku drzew i kamieni. Zrozumiałem wtedy - mówił Costa - że oni stracili swoją życiową przestrzeń i w filmie muszą wymyślić ją na nowo.   

Agnieszka Szeffel

nagrody

MFF w Locarno 2007 - Specjalna Nagroda Jury

Pedro Costa

Urodził się w Lizbonie w 1959 roku. Porzucił historię na rzecz studiów w Lizbońskiej Szkole Filmowej pod okiem poety i reżysera António Reisa. Jego pełnometrażowy debiut Krew (O Sangue) miał premierę na MFF w Wenecji w 1989 roku. Kolejny film Dom z lawy (Casa de Lava), zrealizowany na wyspie Fogo w archipelagu Wysp Zielonego Przylądka, był pokazywany w Cannes w 1994 roku. Następnie nakręcił m.in. Kości (Ossos), W pokoju Wandy (No Quarto da Vanda), Gdzie spoczywa twój uśmiech? (Où gît votre sourire enfoui?) o twórczości Danièle Huillet i Jean-Marie Strauba. Obok Manoela de Oliveiry, Akiego Kaurismäkiego i Víctora Erice'a wyreżyserował jedną z części nowelowego Centro Histórico pod tytułem Słodki egzorcysta (Sweet Exorcist). Jego prace były prezentowane w galeriach i muzeach na całym świecie. W 2014 roku za Konia Forsę (Cavalo Dinheiro) otrzymał tytuł najlepszego reżysera na MFF w Locarno.

Filmografia

1987 Cartas a Julia (short)

1990 Krew / O Sangue / Blood

1994 Dom z lawy / Casa de Lava / Down to Earth

1997 Kości / Ossos / Bones

2000 W pokoju Wandy / No Quarto da Vanda / In Vanda's Room

2001 Danièle Huillet, Jean-Marie Straub, cinéastes (odcinek Cinéastes, de notre temps, TV serie)

2002 Gdzie spoczywa twój uśmiech? / Onde Jaz o Teu Sorriso? / Où gît votre sourire enfoui? / Where Does Your Hidden Smile Lie?

2003 6 bagatelas (short)

2006 Pochód młodości / Juventude Em Marcha / Colossal Youth

2007 Tarrafal (short in O Estado do Mundo / The State of the World)

2007 Łowcy królików / The Rabbit Hunters (short in Memories, Jeonju Digital Project)

2009 Ne change rien

2010 O Nosso Homem / Our Man (short)

2012 Słodki egzorcysta / Sweet Exorcist / Lamento da Vida Jovem (short in Centro Histórico)

2014 Koń Forsa / Cavalo Dinheiro / Horse Money

2018 Vitalina Varela

Twórcy

reżyseria Pedro Costa, Harun Farocki, Eugène Green
scenariusz Pedro Costa, Harun Farocki, Eugène Green
montaż Harun Farocki, Cláudia Rita Oliveira, Fabrice Rouaud, Patricia Saramago
obsada Isabel Cardoso, António Semedo Moreno, André Semedo, Clément Cogitore, Delphine Hecquet, Alfredo Mendes, Ventura, José Alberto Silva
producent Martine de Clermont-Tonnerre, Harun Farocki
produkcja MACT Productions
właściciel praw Jeonju Digital Project
język kreolski, francuski
barwa kolor i cz.-b.