Sąsiedzkie dźwięki

Warknięcie psa, kopana piłka, skrzypiące drzwi, zatrzaskiwane okno – to dźwięki, z którymi obcujemy na co dzień, rzadko zwracając na nie uwagę. Seans filmu Klebera Mendonçy Filho zdecydowanie wyostrzy wam na nie słuch. Jeszcze długo po wyjściu z kina nerwowo będziecie się odwracać, kiedy do waszych uszu dobiegnie dobrze znany przecież dźwięk. Na tym właśnie polega siła obrazu Brazylijczyka. Reżyser, zabierając widzów do wnętrza strzeżonego osiedla w Recife, pokazuje społeczeństwo panoptyczne, które na własne życzenie chce być poddane nieustannemu nadzorowi. Ale to nie formy kontroli ani sam jej fakt przerażają w tym dziele najbardziej, tylko to, co jej nie podlega. W filmie jest to ludzka natura, a na seansie – nerwy widzów. Owe „sąsiedzkie dźwięki” działają na wyobraźnię, zapładniając ją strachem.