Jak wyobrażam sobie projekcję Kocham kino na festiwalu Nowe Horyzonty? Największa z dostępnych sal kinowych pęka w szwach. W środku uzbrojeni w zapas chusteczek widzowie, którzy chłoną treść filmu każdym zmysłem: wzrokiem – wspaniałe zdjęcia Krzysztofa Pakulskiego, słuchem – emocjonalną muzykę Zbigniewa Preisnera, węchem – zapach kinowych foteli, smakiem – najlepsze polskie kino, i w końcu dotykiem, bo film pozwala niemal namacalnie poczuć istotę kina. Tej dostąpić może wyłącznie kinofil, z którego ust choć raz wyszła bluźniercza fraza: kocham kino. Łazarkiewiczowi udało się ubrać ją w coś więcej niźli tylko pusty frazes. W jego filmie kino to kwintesencja życia i miejsce, w którym rozgrywają się jego najważniejsze momenty.
Torino International Festival of Young Cinema 1988 – Special Mention
Urodził się w 1954 roku w Cieplicach Śląskich. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim (1977) i reżyserię filmowo-telewizyjną na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (1981). Swój debiut kinowy zatytułował Kocham kino, dając w nim świadectwo pasji, która towarzyszyła mu od dziecka. Obok filmów fabularnych realizował filmy dokumentalne, reportaże telewizyjne, przedstawienia teatralne i operowe. Zmarł nagle na zawał serca 20 czerwca 2008 roku w Warszawie. Poświęcona mu retrospektywa była częścią programu 8. edycji Nowych Horyzontów. Był pomysłodawcą przeglądu prezentującego filmy powstałe w Studiu im. Karola Irzykowskiego.
1986 Fala (doc.)
1987 Kocham kino / I Love Cinema
1990 W środku Europy / In the Middle of Europe
1991 Odjazd / Departure
1993 Pora na czarownice / A Time for Witches
2004 Skała / Rock (doc.)
2008 0_1_0