Garażowe dni

Garage Days jest zabawną komedią o grupie młodych muzyków, którzy z determinacją próbują przebić się do przemysłu muzycznego. Freddie jest wokalistą, jego dziewczyna Tanya gra na gitarze basowej, Joe jest gitarzystą, a narkomanka Lucy - perkusistką. Ich menadżer, Bruno, jest wyjątkowo niekompetentny i wciąż załatwia im kontrakty w miejscach, gdzie trudno nawet grać.

Film ma dużą dozę realizmu i jest sprawnie zrealizowany mimo pozornie chaotycznej struktury. Opisuje skomplikowane relacje międzyludzkie i wysnuwa morał, że wcale nie trzeba być gwiazdą, aby czuć się gwiazdą. Momentami komiczne, a momentami niezwykle wzruszające Garażowe dni to jeden z najlepszych filmów o młodych ludziach, którzy z ogromnym entuzjazmem planują podbój świata. Obraz spodobał się również przedstawicielom amerykańskiego show biznesu - w dwa lata później Proyas nakręcił w Hollywood wysokobudżetowy Ja, robot (2004).

David Stratton

Alex Proyas użył bardzo szczególnego stylu obrazowania, aby opowiedzieć optymistyczną i pełną energii historię o spełnianiu marzeń, muzyce i związkach damsko-męskich. Udało mu się połączyć rozrywkę z akcentami bardziej ponurymi, zachowując przy tym spójność formy i treści.

FF Sundance 2003