Niemieccy synowie

Film Niemieccy synowie zderza ze sobą dwa niewygodne przypadki. Pierwszy – Harald Grosskopf – jest synem nazisty. Jego ojciec był oddanym wyznawcą hitleryzmu. Początkowo udzielał się w Hitlerjugend, następnie w NSDAP, by w końcu jako członek Wehrmachtu aktywnie uczestniczyć w szturmie na Polskę i Czechosłowację w 1939 roku.

Drugi przypadek to Philippe Mora – reżyser, który ma żydowskie korzenie. Jego ojciec – Georges Mora, urodzony w 1913 roku jako Günther Morawski w Leipzigu – musiał w wieku 19 lat uciekać z Niemiec. Jako młody komunista uniknął nazistowskiego terroru, chroniąc się we Francji, gdzie współpracował z tamtejszym ruchem oporu. Pomógł przetrwać okupację tysiącom żydowskich dzieci, na które zamierzali się współpracownicy Grosskopfa.

Harold i Philippe spotkali się w 20. rocznicę upadku muru berlińskiego. Zaprzyjaźnili się na tyle szybko, by przy drugim spotkaniu nakręcić film, który porówna ich rodzinne relacje.

Tato, kocham cię, ale zniszczyłeś Europę – to wypowiedziane przez Harolda zdanie pokazuje, o jakiej rangi wydarzeniu mowa. Jednak przed reżyserem tej klasy co Moora nawet podjęcie do tak trudnego tematu owocuje burzą refleksji i niewygodnych pytań, które na długo zaprzątają głowę po projekcji.