Bellavista
Giuliana mieszka w Sappadzie, językowej enklawie we Włoszech, w pobliżu granicy austriackiej. Pracuje w kuchni w hotelu Bellavista, a poza tym bada miejscowy dialekt sappadino, którym sama mówi od urodzenia. W Bellavista, pierwszym po długim milczeniu filmie Petera Schreinera, reżyser towarzyszy bohaterce w wizytach u starszych mieszkańców wioski i w miejscach z jej dzieciństwa. Peter Schreiner okazuje się niezwykle uważnym obserwatorem i słuchaczem - tworzy film tak, jak inni piszą poezję.
Viennale 2006
Peter Schreiner robi niewiele filmów, ale każdemu projektowi poświęca się bez reszty. Zanim włączy kamerę, lubi spędzić trochę czasu tam, gdzie planuje realizację, zamieszkuje wśród ludzi ze swoich filmów. W Bellevista udaje się do wioski Sappada we włoskich Alpach, w prowincji Belluno. Zostaje zaakceptowany przez miejscowych, gdy porzuca na chwile zajęcie filmowca i rąbie drwa. Jako "swojak" może pokazać wzruszające spotkanie z trzema kobietami z Sappada, z których każda ma swoją tragiczną i fascynującą zarazem historię.
W Sappada nie ma nic szczególnego - to górska wioska, jakich wiele. Jednak uważny Schreiner zapisuje doświadczenia, które okazują się równie osobiste jak uniwersalne.
Peter van Hoof, MFF Rotterdam 2007
Peter Schreiner urodził się w 1957 r. w Wiedniu. Od 1982 r. kręcił eksperymentalne filmy dokumentalne. Jego dwa najważniejsze dzieła - imponujący dokument I crimbi o mieszkańcach samotnej górskiej wioski i Blaue Ferne, poetyckie filmowe poszukiwanie dowodów realności i miłości - były pokazywane na międzynarodowych festiwalach filmowych. Od 1998 do 2004 r. Schreiner miał przerwę w karierze i pracował jako pasterz. W 2004 zaczął się przygotowywać projekt Bellavista.
Filmografia:
1977 Thomas D. Interpret (kr.m., dok.)
1982 Grelles Licht (dok.)
1983 Erste Liebe (dok.)
1984 Adagio (kr.m.)
1985 Kinderfilm (dok.)
1986-1990 Auf dem Weg (dok.)
1990 I Cimbri (dok.)
1994 Blaue Ferne (dok.)
2006 Bellavista (dok.)