Mieścina numer jeden

Kamel wychodzi z francuskiego więzienia i natychmiast zostaje wydalony do kraju swojego pochodzenia - Algierii. Status emigranta sprawia, że obserwuje swoją ojczyznę zupełnie inaczej niż jego mieszkańcy. Widzi kraj, w którym walczą dwa skrajne żywioły - pęd ku nowoczesności i ciężar tradycji przodków.

MFF Cannes 2006

Tworząc Mieścinę numer 1, chciałem uchwycić obraz współczesnej algierskiej młodzieży. Nie wróciłem jednak do czasów mojej młodości w Algierii, oparłem się na wspomnieniach z wakacji. Zrobiłem tak, bo wiem, że tam czas płynie inaczej. Niewiele się zmienia, a ludzie mają czas na refleksję i na skupienie się na szczegółach. Film składa się z pojedynczych gestów, działań, przedsięwzięć i akcji. To lekcja życia w jego najczystszej postaci. Dzięki zapisowi filmowemu chwytamy coś, co wciąż trwa. I robiąc kino trzeba pozostać przy życiu, niezależnie od tego, co się dzieje.

Rabah Ameur-Zaïmeche