Ogrody jesienią

Wydaje się, że Vincent, francuski minister, ma wszystko, czego może zapragnąć - władzę, urodę, pieniądze i piękną kochankę. Kiedy jednak traci pracę, jego dotychczasowe życie okazuje się iluzją − tak naprawdę pozostaje z niczym. Utrata pracy staje się punktem wyjściowym dla nowego życia, a bohater odnajduje w sobie zwykłego człowieka i odkrywa autentyczne wartości, dotychczas ukryte za fasadą władzy.

Najnowsza przypowieść Iosselianiego pokazuje życiową inicjację dojrzałego już człowieka. Reżyser nie byłby sobą, gdyby tego rytualnego przejścia nie umieścił w filmie pełnym sugestywnej ironii i wartkiej akcji.

MFF Rotterdam 2007

W zmiennym świecie Otara Iosselianiego ludzie zdradzają swoje próżności i lęki, ale robią to z pełnym uroku ekscentryzmem i sardonicznym humorem. Nie obywa się przy tym bez problemów - bohaterowie bezmyślnie wpadają w serię komicznych tarapatów. W najnowszej, szalonej symfonii Iosselianiego, najcieplejszym i najbardziej rozbrajającym dziele tego twórcy, obserwujemy wzloty i upadki wyrzucanych i intronizowanych ministrów i poczynania kapryśnych "gwiazd" ulicznych paryskich demonstracji. Zdymisjonowany Vincent po raz pierwszy od lat czuje się wolny od ciężaru władzy, może gonić za kobietami, pić z kolegami i wysłuchiwać rad swojej starej matki.

FF Nowy Jork 2006