Słoń i morze

Wioska rybacka nad morzem. Najwidoczniej przeżyła jakąś katastrofę albo epidemię. A może zawsze była tragicznym miejscem, gdzie ryby umierały szybciej niż gdzie indziej a mieszkańcy zawsze byli ubodzy i nie mieli żadnych perspektyw? Mieszkańcy próbują przeżyć albo po prostu zapomnieć o swoich cierpieniach w ramionach prostytutek. Młody Yun Ding robi wszystko, aby się utrzymać. Wykłada drogę gwoździami, aby później móc zarobić na naprawie przedziurawionych opon. Milczący rybak Ah Ngau zapadł się w sobie po śmierci żony. Żyje, ale nie komunikuje się ze światem, nie wydobywa z siebie głosu nawet w czasie wizyty u prostytutki.

Historie zaczynają się, ale urywają się nagle, aby ustąpić miejsca nowym pomysłom. Fragmenty zdarzeń i subiektywne wrażenia tworzą szczególny nastrój, przywołujący obraz życia w tropikach, których nie odwiedzają żadni turyści. Wszystkie fragmenty historii tchną tym samym nastrojem i tworzą jedną całość. Całość, która jest czymś więcej niż tylko sumą części.

GjZ, MFF Rotterdam 2007

Mieszkańcy malezyjskiej nadmorskiej wioski muszą walczyć z nieprzyjazną naturą. Czy miała tu miejsce jakaś katastrofa? A może epidemia? Co się stało ze słoniem? Czy był tu kiedyś w ogóle jakiś słoń? Film Woo Ming Jina to intrygująca tragikomedia o alienacji człowieka we współczesnym świecie.

FF Seattle 2007