Wolfsbergen

Trzy siostry czują, że ich życie stanęło w miejscu. Ich mężowie są całkowicie bezradni, a dzieci czują się kompletnie sparaliżowane ciągłymi rodzinnymi kłótniami. Pewnego dnia bohaterki odbierają list, w którym ich ojciec zapowiada, że odbierze sobie życie.

Film Nanouk Leopold zniewala spokojem - stonowane są tu zdjęcia, dialogi, styl reżyserski. Reżyserka buduje ramę opowieści dla swoich rozbitych bohaterów, tak aby potem mogli oni odnaleźć z powrotem drogę do samych siebie, i, być może, do siebie nawzajem. Film opowiada o dramacie rodzinnym, jednak jego wymowa nie jest pesymistyczna, Wolfsbergen wydaje się proponować wyjście z każdej sytuacji, w końcu od czasu do czasu na każdą z postaci pada światło z okna.

Anke Lewek, MFF Berlin 2007

Konraad pisze list. Tak zaczyna się film. Konraad umiera. Tak film się kończy. Obserwujemy życie jednej rodziny i widzimy przede wszystkim samotność jej członków i potrzebę przezwyciężenia tej alienacji. Decyzja Konraada to przełomowy punkt w życiu tej grupy ludzi. To, jak zniosą jego decyzję, stanie się miarą ich ogólnej kondycji.

Nanouk Leopold