Moje szczęście
Trudno odtworzyć fabułę My Joy, nie można też precyzyjnie określić gatunku tego filmu. Siergiej Łoznica miesza konwencje i style. Po sekwencjach niemal paradokumentalnych następują sceny z wystudiowanymi, idealnie skomponowanymi kadrami. Reżyser tworzy wstęgę obrazów z życia Rosji. Współczesnej i minionej, widzianej z perspektywy kierowcy, policjanta, żołnierza, prostytutki, dziecka.
Ze strzępów wspomnień powstała filmowa podróż po kraju zniszczonym przez wojnę i komunizm, pogrążonym w alkoholizmie, wyjałowionym. Łoznica pokazuje świat, w którym miejsce moralnych wartości zajęły chamstwo, frustracja i złość. Czas płynie, życie się zmienia, a mentalność ludzi pozostaje taka sama. Rany się nie goją. Ludzie zadają gwałt – zabijają dla kilku rubli, dla poczucia wyższości, aby zagłuszyć strach lub po prostu z nudów. Reżyser o ukraińskich korzeniach szokuje brutalnością. Pokazując moralną degrengoladę mnoży odrażające obrazy. Poszukiwania katharsis spełzają tu na niczym. W wycieńczającym, trudnym i bezkompromisowym obrazie Łoznica nie zostawia nawet krztyny miejsca na nadzieję. Wzbudza w widzu przerażenie i refleksję na temat deprawacji, jaką w narodzie powoduje system totalitarny.
Krzysztof Kwiatkowski
Sergei Loznitsa
Urodził się w 1964 roku w białoruskich Baranowicach, w Związku Radzieckim. Jego rodzina przeniosła się do Kijowa, gdzie skończył szkołę średnią oraz studia inżynierskie. Przez pięć lat pracował w Instytucie Cybernetyki i dorabiał jako tłumacz z języka japońskiego. W 1991 roku Łoznica przeniósł się do Moskwy, gdzie w 1997 roku z wyróżnieniem obronił dyplom na Reżyserii i Produkcji Filmowej. Zdobył sławę jako reżyser wielokrotnie nagradzanych dokumentów, m.in.: Portret, Fabryka, Blokada. Obecnie mieszka w Berlinie.
Wybrana filmografia
1996 Segodnya My Postroim Dom (short film, doc.)
1998 Polustanok (short film, doc.)
2002 Portret (short film, doc.)
2006 Artel (short film, doc.)
2008 Northern Light (doc.)
2010 Schastye moe