Zakochany Tomasz

Pionierski film krzyżujący science fiction z melodramatem. Tomasz jest agorafobem, który nie wychodzi z mieszkania, a nawet nie przyjmuje gości. Wszystkie potrzeby załatwia za pomocą specjalnego interfejsu z wideokamerą. Jego firma ubezpieczeniowa nalega jednak, by Tomasz nawiązał nowe kontakty i pod groźbą zerwania kontraktu zapisuje go na portal randkowy. Błyskotliwy scenariusz zderza bohatera z kolejnymi kandydatkami, cyberseksualnymi partnerkami, nadopiekuńczą matką, sformatowanym psychologiem, agentami ubezpieczeniowymi i innymi petentami. Pełno tu komicznych sytuacji, jedną z nich jest mocna początkowa scena symultanicznego orgazmu.

Film stanowi profetyczną analizę internetowego zapośredniczenia, przez które wielu z nas już dziś jest częściowo agorafobami. Z punktu widzenia formy kluczowym pozostaje fakt, że ani razu nie udaje się nam zobaczyć tytułowego bohatera, świąt oglądamy bowiem jego oczami. Podobne pomysły (first person perspective) mieli już Welles (Jądro ciemności), Montgomery (porażka w noirowej Damie z jeziora) oraz Noé, który w Enter the Void wciela się w duszę zmarłego.

Dużą rolę w Zakochanym Tomaszu (podobnie jak w ostatnim filmie Rendersa) odgrywa design i efekty cyfrowe.

Jan Topolski